Thomas Anders

ania sz

Słowem masz farta!

Gość

Żebyś wiedziała Smile

A autorgaf Dag zajefany mój sie chowa ... Sad

Gość

Ja, kiedy należałam do Fanclubu, otrzymałam autografy Thomasa i Dietera, ale są to oczywiście (tak sądzę, chociaż miło byłoby się mylić Wink

), że są to ich maszynowe autografy (nie wiem, jak się to fachowo nazywa).

Gość

Ja mam markerem podpisany Smile

skorpionek1975

Witajcie , ja też mam kilka autografów od Thomasa , jeden mam też od Dietera ale to było zaraz jak się zeszli podpisane jest długopisem a Thomas markerem wiec jest oryginalny Smile

Korespondowałam z Thomasem za dobrych czasów kiedy jeszcze nie był bardzo oblegany lata 90te , mam listy od niego tak zwane newsy i kilka słów zawsze skreślonych bezpośrednio do mnie to były piękne czasy Rolling Eyes

i piękna pamiątka.
Dostawałam listy z rożnych miejsc .
Pamiętam tylko ze zawsze trzeba było mu wysłać 1 markę na list powrotny , i wpłacić składkę członkowską wtedy dostawało się super rzeczy kasety z koncertów , zdjęcia z autografem .

Sunniva

Czy może jesteś również szczęśliwą posiadaczką magazynów fanclubowych? Od którego roku należałaś do fanclubu?

IndependentGirl

Ale super. Korespondować z Thomasem... to jest coś... Wink

Sunniva

W czasach istnienia Fanclubu każdy mógł pisać do Thomasa listy i liczyć z dużym prawdopodobieństwem na odpowiedź, jeśli nie osobistą, to w magazynie wydawanym dla Fanclubu. Każdy członek Fanclubu otrzymywał życzenia urodzinowe oraz coś w rodzaju newsletterów kierowanych imiennie do fanów.

To były trochę inne czasy. Nie było Internetu, więc były inne formy kontaktu.
Teraz też co prawda można napisać do Thomasa, ale prawdopodobieństwo otrzymania odpowiedzi jest znacznie mniejsze, bo Thomas jest zbyt zajęty.

skorpionek1975

Tak w tamtych czasach było dużo łatwiej nawiązać kontakt z Thomasem
miałam farta wysłałam mu jakiś wiersz krótki ale treściwy fajnie opisywał jego zalety i że mam marzenie żeby zostać jego przyjaciółką i to chyba go ujęło , wtedy jeszcze czytał korespondencje od fanów Crying or Very sad

Odpisał mi ..., o mało dziury w suficie nie wybiłam ze szczęścia.
Mówił o mnie moja fanka z Krakowa Very Happy

wysłałam mu album takie nic dla niego , ale podziękował mi za cudowną książkę i napisał mi żebym nie wydawała na niego tylu pieniędzy , cudowny człowiek .
Ale się rozmarzyłam , łezka mi się w oku kręci Crying or Very sad

Do Fanclubu należałam 6 lat , nigdy jednak nie byłam na fanclub party
nie mam tez magazynów wiem ze one były dostępne ale wcześniej przed moim uczestnictwem, piękne zdjęcia tam były moja koleżanka je miała , ale nie mam z nią już kontaktu .

Gość

Karen

heh, mnie nie tylko lekko skręciło, jeszcze nie mogę się odkręcić i już mi chyba tak zostanie Confused

anna s

och czemu wtedy nie miałam kontaktu z fanami, nie miałam bladego pojęcia o FCP, a latach 90 tych nie miałam o Thomasie prawie żadnych informacji, a tyle mnie ominęło jak tu czyam wrrrrrr, P.S ciężko pisać w takim skręcie Wink

Agata

Ja to już się chyba w ogóle nie przyznam, o czym miałam, a o czym nie miałam wtedy pojęcia Embarassed

Fajne to były czasy przed 1998 rokiem, kiedy Thomas był bardziej dostępny dla swoich fanów. Z drugiej strony teraz jest więcej możliwości, jest internet, fora, na których kontaktują się fani z różnych krajów, wiele rzeczy jest na wyciągnięcie ręki. Nie wiem, kiedy było lepiej, ale dla mnie to właśnie teraz otworzyły się większe szanse jeżeli chodzi o spotkania i kontakt z Thomasem, więc jest ok Wink

hellena

skorpionek1975

Pamiętam że adres wygrzebałam z jakiegoś czasopisma chyba Brawo , mój ojciec przywoził mi jakieś stare Brawa z Niemiec . Byłam w Koblenz w 92 roku bo mój tata pracował w Niemczech , to była jakaś wycieczka pracownicza i akurat pojechali doliną Renu . Very Happy

cieszyłam się jak nie wiem na to że będę w Koblencji . Wiecie ze mi się to śniło kilka dni wcześniej Smile

ze jestem w Koblencji.Mówi się ze pierwszy sen na nowym miejscu zawsze się sprawdza .
Ale Thomasa nie spotkałam nawet nie pocałowałam klamki jego domu wrrr ,,, bo lecieli tak po tej Koblencji że byłam zła jak osa zwiedzili ją chyba w godzinę Evil or Very Mad

I nie byłam na Zeisigstraße , jakbym była mądrzejsza to bym im uciekła Twisted Evil

i guzik by mi zrobili powiedziałbym ze się zgubiłam o goopia Ja Mad

Ale w tych czasach to Thomas więcej siedział w Stanach
Ale wracając do adresu który wygrzebałam , i właśnie postanowiłam napisać
na ten adres , lecz Thomas już tam nie mieszkał , fanclub był w Grenzhaus ale siłą woli wszystka korespondencja szła szturmem w jedno miejsce tak że nawet jakby się napisało Thomas Anders Germany /Koblenz to też by chyba doszło . Cool

Myślę ze każdy czas jest fajny , macie racje teraz jest internet więcej możliwości na kontakty informacje na temat Thomasa , ale faktycznie Thomas miał wtedy więcej czasu dla fanów , nawet czytał wyrywkowo korespondencje , teraz wątpię ze to robi życia by mu na to brakło.
Pamiętam ze jak się pisało do niego poematy w stylu o wszystkim i o niczym to mało odpowiadał , a raz wysłałam mu na małej kartce pocztowej konkrety czemu nie pisze i takie tam ( po raz pierwszy sama się odważyłam napisać coś po niemiecku o dziwo zrozumiał ... bo zawsze kumpela mi tłumaczyła), ze się na mnie obraził to mi napisał ze nie jest na mnie zły tylko ma mało czasu .

Ale się rozpisałam . Embarassed

ale fajnie się tak wspomina .